فعال میباشدبررسی تخصصی
بررسی لپ تاپ Apple MacBook Air (M1, Late 2020)
مک‌بوک ایر حالا بیش از هر زمان دیگری گزینه‌ای مناسب است!
سال‌ها بود که مک‌بوک ایر عقب مانده محسوب می‌شد - ظاهر قدیمی، استفاده از پنل‌های TN ضعیف و سخت‌افزاری که نسبت به رقبا قدرت بسیار کمتری داشت. اما اپل در سال ۲۰۱۹ دو مشکل اول را با بازطراحی مک‌بوک ایر حل کرد، و بعد از آن، با معرفی چیپ M1 همه‌چیز دگرگون شد.
چیپ کم‌مصرف مبتنی بر ARM اپل باعث شد که این شرکت بتواند فن را به‌طور کامل از بدنه دستگاه حذف کند؛ در نتیجه، ما با یک لپ‌تاپ اپل کاملاً بی‌صدا روبه‌رو هستیم که در عین حال عملکرد بسیار قدرتمندی نیز دارد.
بنابراین می‌توانید یک لپ‌تاپ سریع بخرید که به‌راحتی از پس کارهای روزمره شما برمی‌آید و حتی برای کارهای حرفه‌ای نیز قابل استفاده است. البته، این دستگاه به‌هیچ‌وجه ارزان محسوب نمی‌شود، اما اگر بخواهیم منصف باشیم، پتانسیل تبدیل شدن به یک پرفروش واقعی را دارد.
محتویات جعبه چیست
در بسته‌بندی زیبای این دستگاه، لپ‌تاپ، یک کابل USB Type-C و یک شارژر ۳۰ واتی قرار دارد.
طراحی و ساخت
اپل طبق روال همیشگی خود محصولی با کیفیت بسیار بالا ارائه داده است. بدنه یکپارچه آلومینیومی (unibody) طراحی جالبی دارد. نازک‌ترین قسمت آن در جلوی دستگاه فقط ۴.۱ میلی‌متر و ضخیم‌ترین بخش در عقب، ۱۶.۱ میلی‌متر ضخامت دارد. وزن مک‌بوک ایر (اواخر ۲۰۲۰) تنها ۱.۲۹ کیلوگرم است. این لپ‌تاپ در عین باریکی، بسیار شیک و مستحکم است و تقریباً هیچ انعطاف یا خم‌شدگی در بدنه ندارد.
درب دستگاه به راحتی با یک دست باز می‌شود، که این موضوع به لطف لولاهای نرم و دقیق آن است. حاشیه‌های اطراف نمایشگر بسیار باریک هستند. حاشیه پایین لوگوی MacBook Air را دارد و بالای نمایشگر دوربین HD به همراه چراغ LED برای نمایش فعالیت دوربین قرار گرفته. همچنین یک پوشش شیشه‌ای از پنل نمایشگر محافظت می‌کند.
در ادامه، به سراغ کیبورد می‌رویم. برخلاف مدل Pro، این مدل فاقد Touch Bar است اما حسگر اثر انگشت (Touch ID) دارد. اندازه کلیدها مناسب بوده و تجربه تایپ آن مشابه مک‌بوک پرو ۱۳ اینچ (اواخر ۲۰۲۰) است. این یعنی کلیدها عمق حرکت کمی دارند اما کلیک‌پذیری خوبی دارند و بازخورد رضایت‌بخشی ارائه می‌دهند.
تاچ‌پد نیز بسیار باکیفیت است. حرکت انگشت روی آن روان بوده و دقت پیگیری لمس بسیار بالاست. بلندگوها در دو طرف کیبورد قرار گرفته‌اند و صدای استریویی عمیق و شفاف تولید می‌کنند.
نکته جالب این‌جاست که این لپ‌تاپ عملاً هیچ دریچه تهویه‌ای ندارد، که نتیجه استفاده از سیستم خنک‌کننده غیرفعال (passive cooling) است.
مشابه مدل Pro، مک‌بوک ایر تنها دو پورت Thunderbolt 3 و یک جک صدا دارد. با اینکه این تعداد در مدل ایر تا حدودی قابل پذیرش‌تر است، اما همچنان برای کار بی‌دردسر با لوازم جانبی کافی نیست.
درگاه‌ها
مشابه مدل پرو، مک‌بوک ایر تنها دارای دو درگاه تاندربولت 3 و یک جک صدا است. هرچند این موضوع در مورد مک‌بوک ایر - که یک محصول غیر حرفه‌ای محسوب می‌شود - کمی قابل قبول‌تر به نظر می‌رسد، اما همچنان برای کار بدون دردسر با لوازم جانبی، تعداد این درگاه‌ها بسیار کم است.
باز کردن دستگاه، ارتقاء و نگهداری
با اینکه امکان ارتقاء سخت‌افزار داخلی مک‌بوک ایر وجود ندارد، ارزش دارد که نگاهی به داخل آن بیندازیم. برای دسترسی به اجزای داخلی باید ۱۰ پیچ پنج‌پر (Pentalobe) را باز کرده و با یک ابزار پلاستیکی پنل پایین را جدا کنید.
درون دستگاه، طراحی بسیار منظم و فشرده‌ای را می‌بینیم. طبق معمول، بیشتر فضای داخلی به باتری اختصاص دارد که ظرفیت آن ۴۹.۹ وات‌ساعت است.
در بالای باتری، مادربرد کوچک دستگاه با یک قطعه خنک‌کننده غیرفعال در سمت چپ آن دیده می‌شود.
نوارهای پلاستیکی بزرگ در دو طرف باتری، اسپیکرها هستند که از بهترین نمونه‌های موجود در بازار به شمار می‌آیند.
کیفیت نمایشگر
نمایشگر Apple MacBook Air (اواخر ۲۰۲۰) دارای پنلی با ابعاد ۱۳.۳ اینچ (۳۳.۸ سانتی‌متر) و رزولوشن ۲۵۶۰×۱۶۰۰ پیکسل است. نسبت تصویر ۱۶:۱۰، تراکم پیکسلی ۲۲۷ پیکسل در هر اینچ و فاصله پیکسلی ۰.۱۱×۰.۱۱ میلی‌متر است. از فاصله حداقل ۳۸ سانتی‌متر، این صفحه را می‌توان «رتینا» نامید، چراکه چشم انسان قادر به تشخیص پیکسل‌ها نخواهد بود.
زاویه دید نمایشگر بسیار عالی است. تصاویر با زاویه ۴۵ درجه گرفته شده‌اند تا کیفیت نمایش از زوایای مختلف ارزیابی شود.
اگر گزینه True Tone فعال باشد، رنگ‌ها و روشنایی نمایشگر بسته به نور محیط تغییر می‌کنند. در شرایط نور محیطی بسیار زیاد (۳۰,۰۰۰ لوکس) و دمای رنگ ۹۰۰۰K، دمای رنگ سفید در روشنایی حداکثری به طور میانگین ۷۱۶۰K بود که کمی سردتر از مقدار بهینه (۶۵۰۰K) است. در شرایط ۳۰۰ لوکس و نور محیط ۴۰۰۰K، این عدد به ۵۶۲۰K رسید که گرم‌تر از حالت بهینه است.
تمام آزمایش‌های بعدی با غیرفعال‌سازی True Tone و تنظیم خودکار روشنایی انجام شده‌اند.
حداکثر روشنایی در مرکز صفحه ۴۱۵ نیت و میانگین روشنایی کل صفحه ۴۱۰ نیت با حداکثر انحراف ۱۱٪ بود. کنتراست نیز معقول و برابر با ۹۱۰:۱ است.
نمایشگر این دستگاه ۱۰۰٪ فضای رنگی sRGB/BT.709 را پوشش می‌دهد که لازمه‌ای برای نمایش تصاویر زنده و پررنگ است.
پروفایل "Design and Gaming" ما، دمای رنگ بهینه (۶۵۰۰K) را در روشنایی ۱۴۰ نیت و گامای sRGB تنظیم می‌کند. در تست دقت رنگ، ۲۴ رنگ متداول (مثل پوست روشن و تیره، آسمان آبی، چمن سبز، نارنجی و غیره) با sRGB مقایسه شدند.
زمان پاسخ‌دهی (قابلیت گیمینگ)
زمان پاسخ پیکسل‌ها با روش «سیاه به سفید» و بالعکس اندازه‌گیری شد. زمان ثبت شده ۳۲ میلی‌ثانیه بود - کند، اما کمی بهتر از مک‌بوک پرو ۱۳ اینچ (اواخر ۲۰۲۰).
PWM (سوسو زدن صفحه‌نمایش)
تعدیل پهنای پالس (PWM) روشی برای کنترل روشنایی است. در برخی نمایشگرها، برای کاهش روشنایی، نور بک‌لایت به‌طور متناوب خاموش و روشن می‌شود که ممکن است به چشم آسیب برساند.
نمایشگر Apple MacBook Air (اواخر ۲۰۲۰) برای تنظیم روشنایی از PWM استفاده نمی‌کند. بنابراین برای استفاده طولانی‌مدت ایمن و راحت است.
صدا
سیستم اسپیکر استریوی مک‌بوک ایر صدای بسیار خوبی دارد. صدای بلند و شفاف آن در تمام فرکانس‌ها بدون اعوجاج پخش می‌شود.
نرم‌افزار
این مک‌بوک با نسخه پیش‌نصب macOS Big Sur عرضه می‌شود. به‌روزرسانی‌ها به‌طور خودکار انجام می‌شوند و می‌توان نحوه اجرای آن‌ها را در سیستم‌عامل تنظیم کرد.
اما جذاب‌ترین ویژگی نرم‌افزاری این دستگاه قطعاً Rosetta 2 است. این یک مترجم کد در لحظه است که امکان اجرای اپلیکیشن‌های x86 را روی پردازنده ARM فراهم می‌کند. همین قابلیت است که خرید لپ تاپ یا مک‌بوک‌های جدید مجهز به چیپ M1 را خاص می‌کند، زیرا تقریباً از تمام برنامه‌های مبتنی بر پردازنده‌های اینتل در macOS پشتیبانی می‌کند.
باتری
آزمایش‌های باتری با روشنایی صفحه روی ۱۲۰ نیت و بدون اجرای هیچ برنامه‌ای به جز برنامه تست انجام شد. باتری ۴۹.۹ وات‌ساعتی این دستگاه نتایج زیر را ثبت کرد:
- وب‌گردی: ۲۴ ساعت و ۲۰ دقیقه
- پخش ویدیو: ۱۳ ساعت و ۲۰ دقیقه
- رندر مداوم ویدیو: ۴ ساعت و ۱۳ دقیقه
پردازنده (CPU) و پردازنده گرافیکی (GPU)
مهندسان اپل برای نخستین بار یک سیستم روی چیپ (SoC) طراحی کرده‌اند که برای استفاده در مک‌های دسکتاپ و مک‌بوک‌ها ساخته شده است. این اقدام نشان‌دهنده پایان همکاری اپل با اینتل و AMD است که از سال ۲۰۰۶ تأمین‌کننده پردازنده‌های اپل بودند. حالا شرکت اپل، مستقر در کوپرتینو، آماده است تا در عرصه سخت‌افزار پردازنده و پردازنده گرافیکی نیز همانند بازار لپ‌تاپ، دسکتاپ و گوشی هوشمند، سلطه پیدا کند.
از آنجا که این چیپ یک SoC است، تمام اجزای مورد نیاز یک کامپیوتر را در یک بسته‌بندی واحد جای داده است؛ مانند پردازنده اصلی (CPU)، پردازنده گرافیکی (GPU) و حافظه رم، یا همان "حافظه یکپارچه" که اپل آن را این‌گونه می‌نامد و شامل هم حافظه رم برای پردازنده مرکزی و هم حافظه گرافیکی (VRAM) برای GPU می‌شود.
اپل همچنین موتور عصبی (Neural Engine) را برای پردازش‌های هوش مصنوعی، محیط امن (Secure Enclave) اختصاصی خود، کنترلرهای SSD و USB و واحد پردازش تصویر (Image Signal Processor) و سایر مؤلفه‌ها به این تراشه اضافه کرده است.
پیش از این، مک‌بوک‌ها برای انجام وظایف مختلف به چند پردازنده متکی بودند و این پردازنده‌ها باید از طریق مسیرهای طولانی با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کردند و به حافظه‌های مختلفی دسترسی پیدا می‌کردند که همین موضوع باعث کند شدن سیستم و مانع از دستیابی به حداکثر کارایی آن می‌شد.
معماری حافظه یکپارچه اپل تمام حافظه مورد نیاز را در نزدیکی خود چیپ‌ها قرار می‌دهد، به این معنا که دیگر نیازی نیست سیگنال‌ها مسافت طولانی طی کنند یا پردازنده‌ها به منابع حافظه مختلف مراجعه کنند.
تراشه M1 دارای پردازنده‌ای ۸ هسته‌ای است که از معماری big.LITTLE بهره می‌برد؛ معماری‌ای که سال‌هاست در تراشه‌های گوشی‌های هوشمند استفاده می‌شود. این هسته‌ها به دو گروه چهارتایی تقسیم می‌شوند: چهار هسته قدرتمند برای انجام وظایف سنگین و چهار هسته کم‌مصرف برای انجام وظایف سبک‌تر و صرفه‌جویی در مصرف انرژی. این ترکیب باعث می‌شود دستگاه در مواقع نیاز قدرت لازم را داشته باشد، بدون آنکه کارایی انرژی را قربانی کند.
هسته‌های قدرتمند با نام رمز “Firestorm” (که برخلاف نامشان داغ نمی‌شوند!) می‌توانند هم به صورت تکی برای عملکرد تک‌ریسمانی و هم به‌صورت گروهی برای عملکرد چندریسمانی کار کنند. گروه کم‌مصرف با نام رمز “Icestorm”، به گفته اپل، قدرت پردازشی مشابه با یک مک‌بوک ایر دو هسته‌ای نسل قبل ارائه می‌دهند، اما با مصرف انرژی بسیار کمتر.
اسکن CT و اشعه ایکس از M1
برای بررسی عمیق‌تر، اسکن‌های CT و اشعه ایکس از تراشه M1 را داریم. این اسکن‌ها تصویری دقیق و جزئی از ساختار داخلی و پیچیدگی‌های به‌کار رفته در طراحی این SoC ارائه می‌دهند. در این بررسی مشخص شد که دو خازن سیلیکونی جداکننده در M1 ادغام شده‌اند: یکی روی سطح و دیگری در زیر لایه. همچنین می‌توانیم قالب پردازنده (Die) را مشاهده کنیم که از تعداد شگفت‌انگیز ۱۶ میلیارد ترانزیستور استفاده می‌کند.
پردازنده گرافیکی داخلی (iGPU)
درون Apple M1 دو نسخه متفاوت از GPU وجود دارد. یک نسخه با تمام ۸ هسته فعال است که در دستگاه‌های سطح بالا مانند MacBook Pro، Mac mini و برخی پیکربندی‌های MacBook Air استفاده می‌شود. نسخه دوم یک هسته غیرفعال دارد و سرعت کلاک آن پایین‌تر است. این نسخه ارزان‌تر بوده و در مدل‌های اقتصادی‌تر مانند مک‌بوک ایر به‌کار می‌رود.
موتور عصبی (Neural Engine)
یکی از ویژگی‌های جدید M1 که در بیشتر CPUهای بازار وجود ندارد، موتور عصبی اپل است. این موتور که در سایر تراشه‌های اپل در آیفون‌ها نیز حضور دارد، برای اجرای وظایف هوش مصنوعی و یادگیری ماشین طراحی شده است؛ وظایفی مانند تحلیل ویدیو، تشخیص صدا و پردازش تصویر.
معماری و سازگاری نرم‌افزاری
یکی از مهم‌ترین عوامل موفقیت M1، معماری آن و توانایی اجرای برنامه‌هاست. اپل ابزارهایی ارائه داده تا توسعه‌دهندگان بتوانند اپ‌هایی بسازند که هم روی چیپ‌های اینتل و هم Apple Silicon اجرا شوند. همچنین، اپل یک لایه ترجمه جدید به نام Rosetta 2 طراحی کرده که اجازه می‌دهد برنامه‌های مبتنی بر معماری x86 اینتل روی M1 اجرا شوند.
حافظه ذخیره‌سازی
با استفاده از نرم‌افزار Black Magic Disk Speed Test، سرعت خواندن آن ۲۸۲۵.۵ مگابایت در ثانیه و سرعت نوشتن آن ۲۸۸۷.۹ مگابایت در ثانیه اندازه‌گیری شد.
دما و راحتی
در این آزمایش، پردازنده را با استفاده از نرم‌افزار Cinebench R23 در حالت حلقه (Loop) به میزان ۱۰۰٪ بارگذاری کردیم. با توجه به محدودیت‌های اپل، امکان مانیتور کردن فرکانس پردازنده وجود نداشت. اما برای بررسی پایداری، نتایج تست اول، وسط و آخر را ثبت کردیم.
پایداری
متأسفانه نبود خنک‌کننده فعال باعث شده تراشه M1 دچار Throttling (کاهش عملکرد به دلیل گرما) شود. امتیاز پایداری در Cinebench R23 برابر با 6905 بود، در حالی که نوبت اول 7688، وسط 6823 و آخر 6660 بود (از میان ۱۶ نوبت تست). دمای این مدل ۸ درجه سانتی‌گراد بیشتر از مدل مک‌بوک پرو ۱۳ اینچی با خنک‌کننده فعال است.
همان‌طور که انتظار می‌رفت، حتی تحت بار سنگین نیز لپ‌تاپ کاملاً بی‌صدا بود. بیشترین دمای اندازه‌گیری‌شده، ۳۸ درجه سانتی‌گراد بود، آن هم دقیقاً بالای وسط صفحه‌کلید.
جمع‌بندی
پس از چند روز تست، به این نتیجه رسیدیم که فاصله بین مک‌بوک پرو ۱۳ اینچی و مک‌بوک ایر از همیشه کمتر شده است. با پرداخت مبلغی کمتر برای ایر، فقط Touch Bar و فن خنک‌کننده را از دست می‌دهید، اما عملکرد همچنان قابل قبول است. کیفیت ساخت عالی و امکانات نرم‌افزاری تقریباً مشابه هستند. شما می‌توانید همان برنامه‌هایی که روی نسخه پرو اجرا می‌شوند را روی ایر نیز اجرا کنید، از همان Rosetta 2 استفاده کنید، اما باید بدانید که چیپ اپل تحت بار سنگین مثل ویرایش ویدیو یا رندر سه‌بعدی دچار کاهش عملکرد می‌شود.
صفحه‌نمایش مک‌بوک ایر ۱۳ اینچ (مدل اواخر ۲۰۲۰) پوشش رنگی وسیع، وضوح بالا، زاویه دید راحت و روشنایی زیادی دارد. برای تنظیم نور پس‌زمینه از PWM استفاده نمی‌شود، که نکته مثبتی است. در مقایسه با مک‌بوک پرو، نسبت کنتراست، حداکثر روشنایی و یکنواختی رنگ کمی پایین‌تر است. با این حال، ویژگی True Tone همچنان در دسترس است تا رنگ‌ها را بر اساس نور محیط تنظیم کند (که البته امکان غیرفعال‌سازی آن نیز وجود دارد).
متأسفانه لپ‌تاپ تنها دارای دو پورت Thunderbolt است. از یک طرف این محدودیت ممکن است آزاردهنده باشد چون نیاز به استفاده از مبدل دارید، اما از طرف دیگر پهنای باند Thunderbolt 3 در اختیار شماست.
از نکات منفی دیگر، عدم امکان ارتقاء رم و حافظه داخلی است؛ مگر با اتصال به هاردهای اکسترنال از طریق دانگل.
با این حال، ما با بهترین عمر باتری در یک نوت‌بوک مواجه شدیم: بیش از ۲۴ ساعت وب‌گردی، ۱۳ ساعت و ۲۰ دقیقه پخش ویدیو و حدود ۴ ساعت رندر مداوم ویدیو.
در مجموع، اگر در اکوسیستم اپل هستید و آیفون یا آیپد دارید، مک‌بوک ایر ۲۰۲۰ زندگی دیجیتال شما را آسان‌تر می‌کند. اینکه باید بودجه بیشتری برای خرید مک‌بوک پرو در نظر بگیرید یا نه، بستگی به نوع کار روزانه‌تان دارد. اگر وظایف سنگین و طولانی دارید، مک‌بوک پرو با سیستم خنک‌کننده فعال گزینه بهتری است. اما اگر کارتان بیشتر شامل ایمیل، ویرایش عکس و کارهای سبک‌تر است، MacBook Air (Late 2020) گزینه‌ای عالی است که نباید از دست بدهید.
نویسنده: باران
تاریخ: 1404/02/24
نظرات کاربران
ارسال نظر